Przejdź do zawartości

Jerzy Gottfried

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jerzy Gottfried
Ilustracja
Benefis Jerzego Gottfrieda w ramach projektu "Twórcy Śląskiej Architektury" prowadzonego przez Bibliotekę Śląską w Katowicach, 2015 r.
Data i miejsce urodzenia

29 grudnia 1922
Lwów

Data i miejsce śmierci

24 października 2017
Katowice

Narodowość

polska

Dziedzina sztuki

architektura

Epoka

modernizm

Ważne dzieła

Jerzy Gottfried (ur. 29 grudnia 1922 we Lwowie, zm. 24 października 2017 w Katowicach) – polski architekt, przedstawiciel modernizmu, urbanista, prezes Stowarzyszenia Architektów Polskich Oddział w Katowicach w latach 1953–1955, 1955–1957, 1965–1967, jeden z najwybitniejszych architektów doby modernizmu w Polsce. Działacz społeczny.

Życiorys

[edytuj | edytuj kod]

Jerzy Gottfried urodził się we Lwowie, od roku 1928 mieszkał w Rybniku, następnie, w latach 1934–1939, w Świętochłowicach, Mikołowie i Chorzowie, od 1940 roku w Warszawie. Był członkiem organizacji harcerskich i Sodalicji Mariańskiej. W czasie II wojny światowej działał w konspiracji. W ramach Grup Katolickich organizował samokształcenie młodzieży, od 1942 żołnierz AK (pułk „Baszta”). Brał udział w powstaniu warszawskim, wtedy to podczas walk na Mokotowie został ranny, był internowany w obozie w Pruszkowie[1].

W latach 1940–1943 uczęszczał do Miejskiej Szkoły Budowlanej w Warszawie. W ramach tajnego nauczania ukończył 1 rok Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej i 1 rok Wydziału Medycyny na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Poznańskiego[2]. Po II wojnie światowej kontynuował naukę na Wydziale Architektury przy Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie (1945–1949). W latach 1949–1990 był głównym projektantem i kierownikiem pracowni w Biurze Projektów Budownictwa Ogólnego „Miastoprojekt” w Katowicach oraz (1982–1989) głównym projektantem w Pracowni Sztuk Plastycznych i Pracowni Usług Architektonicznych w Katowicach. W okresie od 1949 do 1958 współpracował z Aleksandrem Frantą i Henrykiem Buszką. Najciekawsze samodzielne realizacje Jerzego Gottrieda przypadają na lata 60.XX wieku. Zaliczane są do nich między innymi hale, w których projektant zastosował wiszące samosprężone dachy wsparte na przestrzennych kozłach, spięte łukami obrzeżnymi, których zadaniem było utrzymanie właściwego napięcia siatki (przekrycia budowli)[3].

Pochowany na cmentarzu przy ulicy Szpitalnej w Świętochłowicach.

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]
Teatr Ziemi Rybnickiej w Rybniku
Hala wystawowa "Kapelusz" w Chorzowie

1949–1958 wspólnie z Henrykiem Buszko i Aleksandrem Frantą (zespół projektowy „Zielone Konie”):

Samodzielnie 1958–2000:

Zobacz też

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tadeusz Barucki: Zielone Konie. Henryk Buszko, Aleksander Franta, Jerzy Gottfried. Warszawa: Wydawnictwo Salix Alba, 2015, s. 17. ISBN 978-83-930937-8-6.
  2. Iga Herok-Turska red.: Jerzy Gottfried architekt. Katowice: Biblioteka Śląska w Katowicach, SARP oddział Katowice, 2015, s. 43. ISBN 978-83-64210-26-6.
  3. Iga Herok-Turska red.: Jerzy Gottfried architekt. Katowice: Biblioteka Śląska w Katowicach, SARP oddział Katowice, 2015, s. 36. ISBN 978-83-64210-26-6.
  4. Jerzy Gottfried nie żyje. Był wybitnym architektem. Przypominamy jego projekty [online], katowice.wyborcza.pl, 24 października 2017 [dostęp 2024-03-11] (pol.).